Werd denim voor het eerst gedragen door de kip of het ei?

Garance Doré in Amsterdam, Amsterdam 2009, Garance Doré

Straatmode is inmiddels een jaar of twintig afgebeeld in de modebladen die er toe doen. Designers, trendwatchers en stylisten begrijpen de impact van de straat-interpretatie maar al te goed en verwerken deze visie in hun collectie of werk.

Dynamische expo
Sinds het internettijdperk ook voor de normale mens toegankelijk is, zijn er zeer inspirerende Fashionblogs ontstaan. Blogs die het straatbeeld weergeven en waar iedereen op kan reageren. Garance Doré (het vriendinnetje van The Sartorialist, mijn persoonlijke favoriet) heeft de kans gekregen haar Fashionblog tijdens de Amsterdam International Fashion Week (AIFW) iedere dag online, maar ook in het Foam_Fotografiemuseum Amsterdam (FOAM), te verversen en te laten zien.


Amsterdam 2009, Garance Doré

Vertaalslag van Japanse straatmode...
Dit unieke project in het Foam is geopend met een fantastische lezing door Anneke Beerkens (1980), cultureel antropoloog die gespecialiseerd is in Japanse jeugdcultuur, lifestyle en mode. Zij heeft tijdens haar lezing een perfecte contextualisering gegeven aan het project dat Garance Doré en het Foam van plan zijn. Misschien heeft ze de tentoonstelling zelfs wel over- gecontextualiseerd?
Zij ging diep in op de Japanse straatcultuur waarbij ze in aanraking kwam met een bepaalde street-tribe, waarvan de leider zeer vaak afgebeeld stond in Tune Magazine, Japan. Tune Magazine is een van de weinige magazines dat alleen maar straatmode afbeeld. De aanhangers van de leider van de tribe geloven heilig in zijn macht en proberen middels mode en het bezoeken van feestjes met hem in aanraking te komen.

Modemanipulatie
Hoe gaat dat in zijn werk? Beerkens legt het allemaal uit en het meest interessante is dat fotografen en reporters van Tune Magazine vaste plaatsen hebben vanwaar ze de modepopjes van morgen vastleggen voor de nieuwe uitgave. Deze wannabe’s gaan dus bewust modieus flaneren door bepaalde straten van Tokyo om zo hun few minutes of fame the vergaren. De meest interessante vraag die hier gesteld kan worden: Wat is er nu eerder? Wie beïnvloed wie? Is dit nog authentiek?


Amsterdam 2009, Garance Doré

...naar persoonlijke touch van Doré
Garance Doré gooit het over een geheel andere boeg. Ze is nooit echt op jacht naar een foto. Ze neemt haar camera altijd overal mee naartoe en maakt een foto van (meestal) vrouwen waarmee ze zich graag identificeert. Zij fotografeert diegene die ze zou willen zijn. Als we haar foto’s mogen interpreteren, is dit een timide, modebewuste vrouw die er zeer sophisticated uit ziet en nooit over the top gaat. Deze zeer persoonlijke inslag van de, van origine mode illustrator, zou kunnen inspireren, maar ook kunnen tegenstaan omdat het zo persoonlijk is.


Amsterdam 2009, Garance Doré

Straatgarderobe
Wat is het hoofddoel van de Fashionblog? Net als vele andere media is het erg manipulatief. De blogmakers hebben altijd de keuze welke foto’s wel en niet te plaatsen en bepalen hier het straatbeeld mee, omdat weer zeer veel mensen naar die blogs kijken en daarop hun garderobe op aanpassen.

Aynouk Tan
Later deze week bekijk ik de tentoonstelling met gerenommeerd stijl-icoon en mode journalist Aynouk Tan. Wat vind zij ervan? Niet alleen van Doré’s werk, maar ook van het gehele fenomeen Fashionblogs?

Actueel
Het is al interessant genoeg dat het Foam altijd weet te verrassen met actuele onderwerpen in de fotowereld. Het zet in dit geval de modebewuste jeugd aan het denken over het medium fotografie en wat voor een rol het kan spelen in ieders leven. Vergeet deze tentoonstelling niet in je zomeragenda te noteren!

Wordt vervolgd!

De tentoonstelling Foam_fashion blog is t/m 23 augustus 2009 te zien in Foam_Fotografiemuseum Amsterdam.

Door Sarah Berckenkamp

Laat die Roebels maar rollen!

Fragment Grote Zaal Keizersvleugel - foto: Roos Aldershoff

De inmiddels wereldberoemde Hermitage in Amsterdam heeft in de eerste maand van de heropening 100.000 bezoekers mogen verwelkomen. Sarah Berckenkamp neemt het gehele museum onder de loep. Wat maakt het nu zo speciaal?

Het gebouw
Ondanks het feit dat men bang was dat de nieuwe Hermitage een kopie van de Hermitage in St. Petersburg zou worden, is het voormalig verpleeghuis Amstelhof aan de Amstel in handen van architect Hans van Heeswijk prachtig gerenoveerd. Hans van Heeswijk staat bekend als een architect die graag aan een stad mee wil bouwen en niet met pompeuze ontwerpen de stadslijnen wil doorbreken.
Dat is hem gelukt. De sereniteit en het licht dat het gebouw uitstraalt spreekt bij veel bezoekers tot de verbeelding. Het geeft een welkome invulling aan de blik van vergane tijden in de openingstentoonstelling ‘Aan het Russische Hof – Paleis en protocol in de 19e eeuw’.

Ontstaan Hermitage
De openingstentoonstelling zal gedurende een half jaar te zien zijn in de Hermitage in Amsterdam. De ruim 1800 objecten komen allemaal uit de depots of vaste opstellingen van de Hermitage in St. Petersburg. Maar waar komt deze Hermitage in de eerste instantie vandaan? De Hermitage in St. Petersburg is ontstaan toen in 1613 de aartsvader van de Romanov- dynastie Michail Fjodorovitsj tot tsaar en grootvorst benoemd werd om het verscheurde Rusland weer terug op de been te brengen.
Het beroemde Winterpaleis was de residentie van de tsarenfamilie, prachtig gelegen aan de rivier de Neva in St. Petersburg. Het Winterpaleis werd door de eeuwen heen vergezeld door rond omliggende gebouwen dat nu de Hermitage genoemd mag worden.

Waarom de Hermitage in Amsterdam?
De Hermitage in Amsterdam is de enige dependance over de hele wereld. Naast de plannen van de Hermitage in St. Petersburg om een wereldwijde expositie op het web te doen (hierover is helaas nog niet veel informatie) heeft de Hermitage een speciale band met Amsterdam als stad.
St. Petersburg is grotendeels gebaseerd op Amsterdam, nadat Peter de Grote in die tijd naar Amsterdam was gekomen en totaal overrompeld was door de schoonheid van ons Mokum. Een andere gemeenschap is het huwelijk tussen onze Willem II en Anna Paulowna.

Nicaise de Keyser, Portret van Anna Pavlovna (Paulowna), 1849, olieverf op doek, 286 x 200 cm

De directeur van de Nieuwe Kerk, Ernst W. Veen, heeft al veel exposities georganiseerd met objecten uit het Winterpaleis. Het idee leek als vanzelfsprekend nu een echte dependance te bouwen. Het is volgens dhr. Veen en dhr. Michail Piotrovsky (directeur Staatsmuseum de Hermitage, St. Petersburg) een droom die uitkomt.
Wat opvalt is dat het museum, als een van de weinigen in Amsterdam, op tijd klaar is en ook nog eens in heel korte tijd gerealiseerd is. De Hermitage in Amsterdam is slechts een half jaar gesloten geweest voor publiek en heeft zichzelf prima op de kaart gezet met een flinke marketing campagne en een mooie openingstentoonstelling. Kom naar Rusland in de 19e eeuw!

Aan het Russische Hof
Het leven van een Tsaar of een Tsarina was zoals ieder leven een magische blend van mooie en minder interessante gebeurtenissen. De meest onovertroffen gebeurtenissen echter waren de bals aan het Russische Hof. Een gehele vleugel in de Hermitage in Amsterdam is gewijd aan dit spektakel. Je kunt na het bal bezocht te hebben ook nog op audiëntie gaan bij het Russische hof.
Deze vleugel richt zich op de officiële ceremonies in het Winterpaleis. De stamboom van de familie Romanov staat uitgelegd met vermelding van rangen en standen. Daarbij tentoongesteld staan giften uit verre landen tijdens staatsbezoeken, maar ook nationale cadeaus van belangrijke personen uit het gehele Russische Rijk dat enorm gegroeid was ten tijde van het Tsarendom.

Feesten op stand
In de grote zaal van het bal klinkt muziek en zijn prachtige kostuums te zien voor al die speciale balavonden, waar er soms wel veertig per jaar werden georganiseerd. Er waren tijdens die bals verschillende thema’s waarbij er bijvoorbeeld een speciaal kabinet is ingericht rondom het Chinese bal. Maar ook andere thema’s kwamen aan bod waarin de gasten in als Harlekijn, of in een harnas of zelfs maliënkolder (kinky!) op het bal verschenen. Tijdens de jubelbals waren de jurken prachtig versierd met gouden stiksels (naar gelang rangorde), glinsterende materialen zoals parels en half edelstenen. Kleuren als goud en crème domineerden in deze rijke dracht.

Mihály Zichy, Bal in de Concertzaal van het Winterpaleis tijdens eenstaatsbezoek van Nasr ed-Din, sjah van Perzië, in mei 1873, 1874,papier, gouache, potlood, witsel

De gehele traditie van het bal wordt uitgelegd in de kabinetten die de grote zalen omringen. Alhoewel de kabinetten klein en donker zijn, herbergen ze een schitterende collectie van waaiers, juwelen, japonnen en schoentjes.

Het leven en plein public
Maar er wordt hier ook gelet op de etiquette van de verschillende activiteiten die de familie moest ondernemen.
De theatergang was niet zomaar een uitje, nee, er waren speciale kostuums die alleen naar het theater gedragen konden worden. Zo was het ook met de jacht en het doen van bijvoorbeeld kaartspelen. Alles van dit staat tentoongesteld in de kabinetten. Zelfs het ochtendritueel had veel omhanden. Een kabinet aan de zijkant van de balzaal laat een 42-delige ochtendtoilet set zien waarmee de tsarina of prinsessen voor de dag werden gebracht. Te bedenken dat men soms wel vijftien keer per dag moest omkleden in verband met een druk dagprogramma maakte van al die weelde en luxe toch een bestaan voor harde werkers.


St.-Petersburg, Engelse winkel Nicholls & Plinke, vervaardigd doorKarl Johann Tegelsten, Pronkgarnituur van toiletbenodigdheden, 1851,zilver

3 miljoen objecten
Van de 3 miljoen objecten in het museum in St. Petersburg zijn er een krappe 2000 geselecteerd. De tentoonstelling sprankelt je tegemoet en laat schatten zien die normaal gesproken onzichtbaar zouden blijven, veel objecten zijn speciaal voor de tentoonstelling gerestaureerd. Het Russische Hof komt tot leven in Amsterdam en mocht dat in deze barre tijden net voor iedereen een droom zijn die uitkomt.


Het Russische Hof is te zien t/m 31 januari 2010.
www.hermitage.nl

Sarah Berckenkamp

Naakte jurkjes en hoodies met ghettoblasters

Zoals dat meestal gaat met museumtentoonstellingen, weet je nooit precies wat je van tevoren moet verwachten of wat je te zien krijgt. Dus, duurt het altijd even voordat je de tentoonstelling bezoekt en ga je pas zodra je de eerste reacties hebt gehoord. Mijn advies bij Wearable Technology – Powered Art and Fashion Design van het NIMk (ja, daar zijn ze weer) is: Ga nu!

Slechts vanaf vandaag t/m 19 juli te zien en dit betekent dus al aanstaande zondag. Een wereldmix van kunstenaars en designers is samengebracht door Susanne Jaschko, een curator met Duitse roots. Wat brengt deze groep kunstenaars en designers bij elkaar? Het is volgens de curator de meest actuele blik op kunst /design en draagbaarheid (of mode).

Het leuke aan deze tentoonstelling is de mengelmoes van verschillende factoren: kunstenaars van over de hele wereld, vertegenwoordigen verschillende disciplines; want is het tentoongestelde nu mode of is het kunst, of is het gewoon een nieuwe stap in de technologie?
We zagen handige bedlampjes aan je jurk bevestigd, een outfit waarin je met elkaar letterlijk een boodschap kunt versterken, jurkjes met lichthallucinaties, een sensorische vrolijkheidsdans, ghettoblasters in hoodies en een naakte jurk, waarin de software open en bloot werd betast door de kunstenaar zelf:


Foto: www.nickyassmann.net

Rondom het 5 Days Off festival, waarbij het NIMk als enige museum meedoet, zal er een enorm uitgebreid programma gepresenteerd worden. Waarbij iedere namiddag/namiddag een kunstenaar aan bod zal komen en zijn of haar ontwerp presenteert. Kijk op de NIMk website voor de exacte programmering, maar vergeet vooral niet op zondag tussen 11.00 en 20.00 uur naar het NIMk te gaan (Keizersgracht 264), waar je zelf de pakken aan mag trekken! Yes, de technologie staat voor alles!

Er wordt werk getoond van : Laura Beloff (FI) / Erich Berger (AT) / Elina Mitrunen (FI), Elena Corchero (ES), Margarete Jahrmann (AT), Sarah Kettley (UK), Di Mainstone (UK), Barbara Layne (CA), Stijn Ossevoort (NL), Marina Toeters (NL), Markus Kison (DE), Casey Reas / Cait Reas (US), Joanna Berzowska (CA), Danielle Wilde (AU), Mauro Arrighi (IT) / Anika Hirt (DE) / Onur Sonmez (TR), Anja Hertenberger (DE) / Barbara Pais (PT) / Danielle Roberts (NL), Nicky Assmann (NL). Naast de wearables van kunstenaars en ontwerpers wordt er werk getoond van Boris Tellegen (NL).

Bezoekers informatie:
Met de 5 Days Off passe partout gratis toegang tot de tentoonstelling en de presentaties. Zie www.5daysoff.nl voor verkoop informatie. Toegangsbewijs voor de Fluid Architectures tentoonstelling geeft gratis toegang tot het wearables programma inclusief de presentaties die op dat moment aanvangen. Toegang presentaties zonder passe partout: 3,50 (studenten 2,50)
www.nimk.nl

Door: Sarah Berckenkamp